آیا بخاطر آمادگی برای این مجلس، باندازه ای که شایسته است تلاش نموده و از رستگاران خواهی شد یا با غفلت خود، این فرصت را از دست داده و از جمله ورشکستگان خواهی بود؟
به گزارش چی 24 به نقل از رسالت:
گمان مى‌كنم اگر يكى از سلاطين دنيا كسى را در روز مخصوص به ميهمانى دعوت نموده و شخص بزرگى را دنبال او بفرستد و آن گونه كه خداوند با تو رفتار كرده است او نيز در دعوت خود با او مهربانى كرده و در مقابل حضور او در مجلس (كه اعيان و اشراف و پادشاهان حضور دارند) و رعايت آداب آن، به او وعده اعطاى خلعت هاى گرانبها و املاك پرارزش و وسيع و فرمان هاى حكومت و سلطنت داده و به او بگويد هر قدر در انجام كارهاى كمى كه در اين مجلس بايد انجام دهد، دقت كند، سلطان او را از عطايا و احسان خود بيشتر بهره مند مى كند، از اشتياق حضور در اين مجلس قالب تهى كرده و براى آمادگى حضور در چنين مجلسى شريف و اين مقام والا تمام توان خود را بكار گرفته، در طول سال اين مطلب را فراموش نكرده، در تمام حالات با جديت به آن پرداخته و خود را براى چنين روز بزرگى آماده مى‌نمايد، بگونه اى كه اهل سعى و تلاش نمى توانند اين طور عمل كنند و به اندازه اى مواظب است و دقت مى كند كه انسان را شگفت زده مى كند و آن گونه كه بايد و دوست در مقابل دوست انجام مى دهد، ادب را رعايت مى كند.
پس اى عاقل! چگونه اين دعوت را اجابت مى كنى؟ سلطان سلاطين، شاه شاهان و حاكم آسمان ها و زمين تو را به اين ميهمانى دعوت نموده و براى اين دعوت فرشتگان بزرگوار و پيامبران و رسولان و بهترين مردم را فرستاده و با جانشينان معصومش آن را تاكيد كرده است و آن گاه تو را با فرشتگان دعوت كننده بزرگ داشته است.
هر شبى با دعوت هايى مخصوص و لطف ها و كرامت هايى عالى. در مقابل اخلاص يك شب تو نعمت هاى جاويدى به تو وعده داده است كه نه چشمى مانند آن ديده و نه گوشى شنيده و نه در دل انسانى خطور كرده است. نور، زيبايى، سرور، سلطنت، دارايى و شادماني‌ای را به تو وعده داده كه عقل تو حتى از تصور گوشه اى از آن عاجز و انديشه ات در آن سرگردان است.
نزديكى، پناه و شادمانى ديدار خود را به تو وعده داده است كه عقل انسان ها و فهم علما و انديشه حكما از درك آن ناتوان است.
برادرم! آيا بخاطر آمادگى براى اين مجلس، باندازه‌اى كه شايسته است تلاش نموده و از رستگاران خواهى شد يا با غفلت خود اين فرصت را از دست داده و از جمله ورشكستگان خواهى بود؟ يقين داشته باش اگر از اين كرامت غفلت كرده و با كوتاهى خود آن را از بين ببرى و در روز قيامت آن چه را كه ديگران با سعى كامل به آن رسيده اند ببينى، به حسرتى دچار مى شوى كه آتش جهنم و عذاب دردناك در مقابل آن كوچك است و به همين جهت در آن روز با ورشكستگان پشيمان صدا مى زنى: «افسوس كه جانب خدا را رعايت ننموده و در حق خود ظلم و تفريط نمودم و وعده هاى خدا را مسخره نمودم.» (زمر؛ آیه 56) در حالى كه پشيمانى سودى نداشته و درهاى توبه و جبران بسته و آثار اعمال و نتايج آن آشكار شده است.
بنابراين قبل از اين كه بخاطر كوتاهى و از بين بردن فرصت ها ملامت شوى خود را سرزنش كن و قبل از اين كه به تو بگويند: چرا كرامت پروردگار جهانيان را كوچك شمردى؟ خود اين مطلب را در نظر بگير و خود و سرمايه ات را حسابرسى كن، قبل از اين كه به حساب تو رسيدگى شده و بجاى كرامت و سلطنت، به خوارى و پستى برسى. سرمايه اى كه اگر باقى مى ماند، به بالاترين سودهاى تجارت در روزهاى سختى و نياز مى رسيدى.
سزاوار است وقتى كه شب قدر نزديك مى شود شوق او به رسيدن به كرامت هايى كه در اين شب براى او مهيا شده است افزون گرديده، كرامت مقام بالا و مجلس حضور پروردگار جهانيان و تقديس خداوند آسمان ها و زمين و اعمالى را كه با حال و اخلاص و حضور و رقت و صفاى او و رضايت مولايش مناسبتر است، براى شبش انتخاب كرده و در اين مورد از خداى متعال كمك گرفته و از خلفاى او (درود خدا بر آنان) يارى بجويد.
منبع: المراقبات میرزا جواد آقا ملکی تبریزی
گمان مى‌كنم اگر يكى از سلاطين دنيا كسى را در روز مخصوص به ميهمانى دعوت نموده و شخص بزرگى را دنبال او بفرستد و آن گونه كه خداوند با تو رفتار كرده است او نيز در دعوت خود با او مهربانى كرده و در مقابل حضور او در مجلس (كه اعيان و اشراف و پادشاهان حضور دارند) و رعايت آداب آن، به او وعده اعطاى خلعت هاى گرانبها و املاك پرارزش و وسيع و فرمان هاى حكومت و سلطنت داده و به او بگويد هر قدر در انجام كارهاى كمى كه در اين مجلس بايد انجام دهد، دقت كند، سلطان او را از عطايا و احسان خود بيشتر بهره مند مى كند، از اشتياق حضور در اين مجلس قالب تهى كرده و براى آمادگى حضور در چنين مجلسى شريف و اين مقام والا تمام توان خود را بكار گرفته، در طول سال اين مطلب را فراموش نكرده، در تمام حالات با جديت به آن پرداخته و خود را براى چنين روز بزرگى آماده مى‌نمايد، بگونه اى كه اهل سعى و تلاش نمى توانند اين طور عمل كنند و به اندازه اى مواظب است و دقت مى كند كه انسان را شگفت زده مى كند و آن گونه كه بايد و دوست در مقابل دوست انجام مى دهد، ادب را رعايت مى كند.
پس اى عاقل! چگونه اين دعوت را اجابت مى كنى؟ سلطان سلاطين، شاه شاهان و حاكم آسمان ها و زمين تو را به اين ميهمانى دعوت نموده و براى اين دعوت فرشتگان بزرگوار و پيامبران و رسولان و بهترين مردم را فرستاده و با جانشينان معصومش آن را تاكيد كرده است و آن گاه تو را با فرشتگان دعوت كننده بزرگ داشته است.
هر شبى با دعوت هايى مخصوص و لطف ها و كرامت هايى عالى. در مقابل اخلاص يك شب تو نعمت هاى جاويدى به تو وعده داده است كه نه چشمى مانند آن ديده و نه گوشى شنيده و نه در دل انسانى خطور كرده است. نور، زيبايى، سرور، سلطنت، دارايى و شادماني‌ای را به تو وعده داده كه عقل تو حتى از تصور گوشه اى از آن عاجز و انديشه ات در آن سرگردان است.
نزديكى، پناه و شادمانى ديدار خود را به تو وعده داده است كه عقل انسان ها و فهم علما و انديشه حكما از درك آن ناتوان است.
برادرم! آيا بخاطر آمادگى براى اين مجلس، باندازه‌اى كه شايسته است تلاش نموده و از رستگاران خواهى شد يا با غفلت خود اين فرصت را از دست داده و از جمله ورشكستگان خواهى بود؟ يقين داشته باش اگر از اين كرامت غفلت كرده و با كوتاهى خود آن را از بين ببرى و در روز قيامت آن چه را كه ديگران با سعى كامل به آن رسيده اند ببينى، به حسرتى دچار مى شوى كه آتش جهنم و عذاب دردناك در مقابل آن كوچك است و به همين جهت در آن روز با ورشكستگان پشيمان صدا مى زنى: «افسوس كه جانب خدا را رعايت ننموده و در حق خود ظلم و تفريط نمودم و وعده هاى خدا را مسخره نمودم.» (زمر؛ آیه 56) در حالى كه پشيمانى سودى نداشته و درهاى توبه و جبران بسته و آثار اعمال و نتايج آن آشكار شده است.
بنابراين قبل از اين كه بخاطر كوتاهى و از بين بردن فرصت ها ملامت شوى خود را سرزنش كن و قبل از اين كه به تو بگويند: چرا كرامت پروردگار جهانيان را كوچك شمردى؟ خود اين مطلب را در نظر بگير و خود و سرمايه ات را حسابرسى كن، قبل از اين كه به حساب تو رسيدگى شده و بجاى كرامت و سلطنت، به خوارى و پستى برسى. سرمايه اى كه اگر باقى مى ماند، به بالاترين سودهاى تجارت در روزهاى سختى و نياز مى رسيدى.
سزاوار است وقتى كه شب قدر نزديك مى شود شوق او به رسيدن به كرامت هايى كه در اين شب براى او مهيا شده است افزون گرديده، كرامت مقام بالا و مجلس حضور پروردگار جهانيان و تقديس خداوند آسمان ها و زمين و اعمالى را كه با حال و اخلاص و حضور و رقت و صفاى او و رضايت مولايش مناسبتر است، براى شبش انتخاب كرده و در اين مورد از خداى متعال كمك گرفته و از خلفاى او (درود خدا بر آنان) يارى بجويد.
منبع: المراقبات میرزا جواد آقا ملکی تبریزی
